ผลงานศิลปะรอบกำแพงสถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสประจำประเทศไทย [fr]

ผลงานศิลปะรอบกำแพงสถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสประจำประเทศไทยมีดังนี้

โคมไฟถนน

โคมไฟถนน

ในอดีตโคมไฟถนนเป็นเพียงตะเกียงน้ำมันที่ประดิษฐ์ขึ้นในประเทศฝรั่งเศส พ.ศ. 2287 เพื่อส่องถนนสาธารณะแทนที่โคมไฟแบบเก่าซึ่งใช้เทียนจุด ช่วงต้นศตวรรษที่ 19 เริ่มมีการใช้แก๊ส ต่อมามีการใช้ไฟฟ้าอันเป็นนวัตกรรมที่สร้างจุดสิ้นสุดของอาชีพนักโคมไฟซึ่งเป็นหน่วยงานที่ เจ้าชายน้อย ของนักเขียน อองตวน เดอ แซงเต็กซูเปรีรู้สึกประหลาดใจที่ได้พบกับเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานดังกล่าวบนดาวเคราะห์ดวงเล็ก ดังข้อความในหนังสือที่ว่า “มีที่ว่างเพียงพอสำหรับวางเสาตะเกียงและที่จุดตะเกียง แต่เจ้าชายน้อยไม่สามารถอธิบายให้ตัวเองฟังได้ว่า ณ ที่ใดที่หนึ่งบนท้องฟ้า บนดาวเคราะห์ดวงนี้ที่ไม่มีบ้านหรือประชากร เสาตะเกียงและที่จุดตะเกียงจะสามารถใช้ทำอะไรได้“ ส่วนในประเทศไทย รูปปั้นกินรี (จากวัดพระแก้ว)ได้รับเลือกให้อยู่บนโคมไฟถนนในบางพื้นที่

ศิลปะบนผนังถ้ำ : การพบกันของ « ศิลปิน »ไทยและฝรั่งเศสรุ่นแรก

ศิลปะบนผนังถ้ำ : การพบกันของ « ศิลปิน »ไทยและฝรั่งเศสรุ่นแรก
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Mina PRIEUR นักเรียนเกรด 9 ห้อง A)

ในประเทศฝรั่งเศสเช่นเดียวกับในประเทศไทย ภาพวาดบนผนังถ้ำในยุคก่อนประวัติศาสตร์มักจะเป็นภาพสัตว์ ราวกับเป็นการระลึกถึงความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นระหว่างสังคมกับธรรมชาติที่รายล้อม ภาพวาดและการแกะสลักในถ้ำลาสโกซ์ (Lascaux) ในเขตดอร์ดอนญ์ (Dordogne) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของฝรั่งเศส มีอายุประมาณ 18,000 ปี ทำให้สถานที่พิเศษแห่งนี้ได้รับสมญานามว่าเป็น "พระราชวังแวร์ซาย แห่งยุคก่อนประวัติศาสตร์" บนผนังถ้ำแห่งนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นภาพของม้า วัวออโรช กระทิง กวาง และ แพะป่า นอกจากนี้ มีภาพสัตว์ที่ไม่ค่อยได้พบเห็นบ่อยนัก และเป็นสัตว์ที่ดุร้าย เช่น หมี แรด และเสือหรือสิงโต ภาพวาดบนผนังถ้ำในประเทศไทยทำให้เกิดวิวัฒนาการด้วยรูปลักษณ์ของมนุษย์ในอีก 15,000 ปีต่อมา พบภาพวาดบนหน้าผาด้านตะวันตกของเขาปลาร้า ในจังหวัดอุทัยธานี เชื่อกันว่ามีอายุประมาณ 3,000 ปี เป็นการวาดโดยใช้สีจากธรรมชาติเกิดเป็นภาพมนุษย์และสัตว์ต่างๆ อาทิ วัว ลิง หรือสุนัข นอกจากนี้ มีภาพวาดที่พบในถ้ำเขาจันทร์งาม ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองโคราช เชื่อกันว่าภาพมนุษย์ที่วาดด้วยสีแดงเหล่านี้ น่าจะเป็นผลงานของกลุ่มชุมชนชาวเกษตรที่มาอาศัยอยู่ในแถบนี้เมื่อ 3,000 หรือ 4,000 ปีก่อน

เสามอร์ริส

เสามอร์ริส

สร้างขึ้นใน พ.ศ. 2411 โดยกาเบรียล มอร์ริส ช่างพิมพ์ที่ชำนาญด้านการประชาสัมพันธ์การแสดง เสามอร์ริสถือเป็นส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์แบบปารีส มีลักษณะสีเขียว ด้านบนคลุมด้วยกันสาดหกเหลี่ยมทรงโดมเพื่อป้องกันโปสเตอร์จากน้ำฝน เงาร่างของโครงสร้างเหล็กทรงกระบอกปรากฏในภาพวาดยุคทอง (Belle Epoque) เสาหลายร้อยต้นถูกสร้างขึ้นระหว่าง พ.ศ. 2411 และ พ.ศ. 2443 โดยเฉพาะบนถนนกรองด์ บูเลอวาร์ด (Grands Boulevards) เพื่อประชาสัมพันธ์การแสดงที่จะจัดขึ้นในเมืองหลวง แบบจำลองเสามอร์ริสบนภาพนี้แสดงถึงโฆษณาการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ณ กรุงปารีส ในปี 2567 และภาพโปสเตอร์ การแสดง ภาพยนตร์ และนิทรรศการ โดยมีนัยยะให้นึกถึงประเทศไทย อาทิ สมาคมฝรั่งเศสประเทศไทย มวยไทย แกลเลอรี่ไนท์ซึ่งจัดที่ประเทศไทยโดยสถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศส

ตลาดในอดีต : ตลาดบกและตลาดน้ำ

ตลาดในอดีต : ตลาดบกและตลาดน้ำ
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Elina FONG นักเรียนเกรด 8 ห้อง C)

ตลาดเป็นสถานที่ที่สำคัญต่อชีวิตผู้คนในประเทศฝรั่งเศสเช่นเดียวกับในประเทศไทย นับตั้งแต่ยุคกลาง มีงานจัดแสดงสินค้าสำคัญๆ ตามเมืองต่างๆในภูมิภาค เช่น ที่แคว้นฌองปาญหรือแคว้นบรี มีการจำหน่ายแพรพรรณหลากสี ผ้าปูที่นอน และเครื่องปั้นดินเผา รวมทั้งการค้าปศุสัตว์ซึ่งต้องเก็บไว้นอกกำแพงเมืองหลังจากเกิดโรคระบาดครั้งใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณจัตุรัสใจกลางเมืองจะคึกคักมากวันที่มีตลาด ในประเทศไทยเราเรียก marché ว่า ตลาด ซึ่งขยายไปตามแนวคลอง ตลาดเหล่านี้คือ ตลาดน้ำซึ่งพ่อค้าแม่ค้านำผลไม้ ดอกไม้ ผัก เนื้อสัตว์ และอาหารปรุงสำเร็จมาขายทางเรือ ปัจจุบันได้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวหลัก ด้วยเหตุนี้ นักท่องเที่ยวจึงแวะชมตลาดน้ำคลองแหทางภาคใต้ของประเทศไทยใกล้หาดใหญ่ ซึ่งถือเป็นตลาดน้ำแห่งแรกและแห่งเดียวในภูมิภาค

ตามรอยเส้นทางสายไหม

ตามรอยเส้นทางสายไหม
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Chatbhuri CHALERMNON นักเรียนเกรด 12 ห้อง A)

เมื่อเรานึกถึงเส้นทางการเดินทางติดต่อในสมัยโบราณระหว่างทวีปเอเชียและทวีปยุโรป เรามักจะนึกถึงเส้นทางสายไหม ในประเทศฝรั่งเศส ผ้าไหมได้รับความนิยมเป็นอย่างมากนับตั้งแต่การมาถึงจากประเทศจีนเดินทางผ่านประเทศอิตาลีในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา ในภาพ เราเห็นโรงงานทอผ้าในเมืองลียง (Lyon) สมัยศตวรรษที่ 19 ซึ่งเป็นทายาทของ "โรงงานผ้าไหมลียงแนส Lyonnaise" สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 16 เมื่อพระเจ้าฟรองซัวส์ที่ 1 ทรงมอบสิทธิพิเศษแก่ช่างทอผ้าในเมืองลียงซึ่งเคยมอบให้กับเมืองตูร์มาก่อน เพื่อสามารถต่อสู้กับการแข่งขันของอิตาลี ในเขตที่เรียกว่า ครัวซ์รูส (Croix-Rousse) เป็นเขตที่มีหญิงปั่นด้ายกรอด้ายและช่างทอผ้าชาย ในภาษาฝรั่งเศสเรียกว่า คานุต (Canuts) รวมกลุ่มกันอยู่เป็นชุมชนมากที่สุด ซึ่งส่วนใหญ่จะพักอาศัยอยูในหมู่บ้านทอผ้านี้เลย ครัวซ์รูส (Croix-Rousse) มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า "เนินเขาแห่งการทำงาน" ตรงข้ามกับ "เนินเขาแห่งการสวดมนต์" ที่ชื่อโฟวิแยร์ (Fourvière) ซึ่งมีโบสถ์ที่สร้างขึ้นเพื่อบูชาพระแม่มาเรีย และวิหารนอเทรอดาม (Notre-Dame) ที่สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2413 ในช่วงเวลาเดียวกันนั้น ในประเทศไทย กษัตริย์เจ้าเมืองน่านได้ทรงตัดสินพระทัย สร้างและบูรณะวัดต่างๆ ในราชอาณาจักรของพระองค์ เราจึงได้เห็นภาพเขียนฝาผนังของวัดภูมินทร์ในภาพนี้ บนผนังของวัดมีหลายภาพที่แสดงให้เห็นถึงวิถีชีวิตของชาวไทลื้อ ผู้มีถิ่นกำเนิดมาจากมณฑลยูนนาน ในประเทศจีน ผู้หญิงที่ทอผ้าไหมจะสวมซิ่นลายน้ำไหลแบบดั้งเดิม และที่ผนังวัดมีคำอธิบายภาพเขียนเป็นภาษาท้องถิ่นของจังหวัดน่าน การค้นพบเส้นใยไหมที่แหล่งโบราณคดีบ้านเชียง มีอายุ 2500 ปีก่อนคริสตกาล ในจังหวัดอุดรธานีพิสูจน์ให้เห็นว่าการทอผ้าไหมในภูมิภาคนี้มีมาแต่โบราณ ภายหลังจากการเสื่อมโทรมเป็นเวลานาน ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของผ้าไหมในประเทศไทยได้เริ่มต้นขึ้นโดยจิม ทอมป์สันในศตวรรษที่ 20

เมืองการ์กาสซอนน์ที่ได้รับการปกปักจากยักษ์ทวารบาล

เมืองการ์กาสซอนน์ที่ได้รับการปกปักจากยักษ์ทวารบาล
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Pho SIRIMANUWAT, นักเรียนเกรด 10 ห้อง C)

เราลองย้อนกลับไปในยุคศตวรรษที่ 14 ณ เมืองการ์กาสซอนน์ ซึ่งเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงของแคว้นที่ปัจจุบันมีชื่อว่า แคว้นอ็อกซีตานี เมืองนี้มีชื่อเสียงเพราะมีป้อมปราการของยุคกลาง ตัวเมืองมีกำแพงสองชั้นล้อมรอบซึ่งประกอบด้วยหอสังเกตการณ์ห้าสิบสองแห่ง หนึ่งในประตูทางเข้าเมืองการ์กาสซอนน์ มียักษ์ 2 ตน ที่มาจากประเทศไทย และได้ปรากฏตัวในศตวรรษที่ 14 เป็นผู้เฝ้าประตูเมือง ยักษ์เหล่านี้ส่วนใหญ่จะมีใบหน้าที่มีลักษณะเฉพาะ คือมีตากลมโปนและมีเขี้ยวยื่นออกมา มีผิวสีเขียวหรือสีม่วง เราเรียกว่า ยักษา ผู้พิทักษ์สองตนที่เห็นในรูปภาพนี้ได้รับเลือกให้ปกป้องวัดพระแก้วหรือวัดพระศรีรัตนศาสดารามในกรุงเทพฯ ตั้งแต่ศตวรรษที่ 18

ม้านั่งสาธารณะ

ม้านั่งสาธารณะ

เป็นการยากที่จะนึกถึงม้านั่งสาธารณะโดยไม่นึกถึงเนื้อร้องของเพลงที่มีชื่อเสียงของฌอร์ฌ บราซ็องส์ ชื่อว่า "คนรักม้านั่งสาธารณะ" แต่งและเรียบเรียงในปี พ.ศ. 2496 มีเนื้อร้องว่า “คู่รักที่จุมพิตบนม้านั่งสาธารณะ / ม้านั่งสาธารณะ ม้านั่งสาธารณะ / ไม่สนใจการจ้องมองของผู้คนที่เดินผ่านไปมา (…) พร้อมพูดว่า "ฉันรักคุณ" ให้แก่กันอย่างน่าสงสาร / พวกเขาช่างมีใบหน้าที่น่ารัก" ช่างภาพโรแบร์ต ดัวส์โน ได้ทำให้ม้านั่งสาธารณะกลายเป็นมุมอมตะในหลายช็อต โดยแสดงให้เห็นภาพคู่รักที่โอบกอด รวมทั้งภาพเด็กและคนชรา นับตั้งแต่ยุคกลาง ช่วงระหว่างจักรวรรดิที่สอง บารง โอสมานน์ได้วางม้านั่งตามแนวต้นไม้ริมทางเท้าบนพื้นที่ขนาดใหญ่ในกรุงปารีส บนภาพนี้ ตัวละครสวมชุดโขนและผู้หญิงชาวฝรั่งเศสจะพูดคุยสนทนาถึงเรื่องอะไรกันนะ ขณะนั่งมองกำแพงของสถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศส?

เทศกาลลอยโคมที่มงต์ แซงต์-มิแชล

เทศกาลลอยโคมที่มงต์ แซงต์-มิแชล
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Mélissa DUPONT, นักเรียนเกรด 8 ห้อง A)

เกาะหินซึ่งเป็นที่ตั้งของโบสถ์แห่งนี้เรียกกันว่า มงแซ็งมีแชล(Mont Saint-Michel) ซึ่งตั้งขึ้นตามชื่อหัวหน้าเทวทูตที่คอยปกปักดูแลผู้อยู่อาศัยบริเวณนี้ในยุคกลาง เนื่องจากสถานที่พิเศษแห่งนี้มีอ่าวกว้างซึ่งรูปร่างจะเปลี่ยนไปตามกระแสน้ำมงแซ็งมีแชล(Mont Saint-Michel) จึงเป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดของฝรั่งเศส ในประเทศไทย เราเห็นแสงสะท้อนในน้ำยามพลบค่ำจากการประดับไฟบนท้องฟ้าเหนือเมืองเชียงใหม่ช่วงเทศกาลลอยโคมหรือ ยี่เป็ง เทศกาลนี้ถือเป็นการเฉลิมฉลองในวันเพ็ญเดือน 12 ตามปฏิทินจันทรคติของไทยซึ่งเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมล้านนา ผู้คนสามารถชื่นชมโคมไฟนับพันดวงที่ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้ายามราตรี พระสงฆ์บางส่วนก็ร่วมลอยยี่เป็งเพื่อเป็นการรำลึกถึงพระพุทธคุณด้วยเช่นกัน โคมสวรรค์หรือที่เรียกกันในภาษาไทยว่า โคมลอย มีชื่อเรียกอีกอย่างว่า โคมสะเดาะเคราะห์หรือโคมประทีป โคมนั้นก็คือ บอลลูนที่ทำจากกระดาษแก้วแล้ววางเทียนไว้ด้านใน การลอยโคมเป็นการสะเดาะเคราะห์และรำลึกถึงบรรพบุรุษที่อยู่บนสวรรค์

ภาพโมเสกของจิตรกรชั้นครู

ภาพโมเสกของจิตรกรชั้นครู

ผลงานศิลปะบางชิ้นเป็นอมตะ ทว่าปรมาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ต่างก็ทำเครื่องหมายแสดงยุคของพวกเขา ในภาพได้มีการตัดต่อภาพวาดของปรมาจารย์ชาวฝรั่งเศสผู้ยิ่งใหญ่จากศตวรรษที่ 15 ถึงศตวรรษที่ 20 โดยนำมาตัดแต่งและผสมผสานเข้าด้วยกัน บางภาพมีอายุห่างกันหลายศตวรรษ เช่นเดียวกับเหล่าผู้เล่นไพ่โป๊กเกอร์บนภาพ เหล่าวีรบุรุษปะปนอยู่ในสิ่งที่พบเห็นได้ในชีวิตประจำวัน สิ่งที่น่าเคารพนับถือก็อยู่รวมกับสิ่งสามัญ หนุมาน ตัวละครของวัฒนธรรมไทยก็เดินหลงอยู่ท่ามกลางภาพโมเสกในสไตล์อาร์ตเดคโค คุณหาเขาพบหรือไม่?

เดินเล่นตามสไตล์ไทย-ฝรั่งเศสริมฝั่งแม่น้ำแซน

เดินเล่นตามสไตล์ไทย-ฝรั่งเศสริมฝั่งแม่น้ำแซน
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Kita KLONGWATHANAKITH นักเรียนเกรด 12 ห้อง B)

แผงขายหนังสือเป็นส่วนหนึ่งของภูมิทัศน์กรุงปารีส และเป็นร่องรอยสุดท้ายของการค้าขายตามท้องถนน รวมถึงอาหารข้างทางที่ยังคงหลงเหลืออยู่ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยสร้างสีสันให้กับท้องถนนในเมืองหลวงของประเทศฝรั่งเศส แต่ในกรุงเทพฯนั้นสิ่งเหล่านี้ยังคงเฟื่องฟูอยู่ เช่นเดียวกับที่อื่นๆ ในประเทศไทย แผงขายหนังสือเหล่านี้จะรวมตัวกันอยู่ที่บริเวณริมฝั่งขวาของแม่น้ำแซน จากสะพาน Marie ไปจนถึง Quai du Louvre และฝั่งซ้ายจาก Quai de la Tournelle ไปจนถึง Quai Voltaire ใกล้กับมหาวิหารนอร์ทเทอร์ดามแห่งปารีส มีผู้ขายหนังสือมากกว่า 200 ราย โดยแต่ละร้านมีขนาดกว้าง 8 เมตรและเปิดโล่งกลางแจ้งอย่างแท้จริง แผงหนังสือหรือที่เรียกกันว่า "boîtes à livres" กว่า 900 ร้าน รวบรวมหนังสือเก่าและหนังสือมือสองเกือบ 300,000 เล่ม ยังไม่นับรวมนิตยสาร แสตมป์ และการ์ดสะสมอีกจำนวนมาก แต่โปรดระวัง ! มีแค่เพียงแผงเดียวเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้ขายของที่ระลึกเกี่ยวกับปารีส เครื่องประดับตกแต่งเล็ก ๆ และอุปกรณ์แก็ดเจ็ตต่างๆ การมีอยู่ของแผงหนังสือเหล่านี้มีส่วนทำให้ริมฝั่งแม่น้ำแซนมีเสน่ห์และช่วยสร้างความมีชีวิตชีวา สร้างแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม รวมไปถึงมรดกทางวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กล่องบรรจุหนังสือ "สีเขียวตู้บรรทุกสินค้า" หรือที่เรียกกันว่า "vert wagon" ได้รับการควบคุมให้กลมกลืนกับสีของรถไฟใต้ดิน น้ำพุวอลเลซและเสามอร์ริส หากแผงขายหนังสือในปารีสได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับเมืองหลวงอื่นๆเช่น ออตตาวา ปักกิ่ง หรือโตเกียว แต่ไม่ใช่กับกรุงเทพมหานคร ทว่าความสนใจที่มีต่อถนนในประเทศไทย นั่นคือ แผงขายปลาหมึกแห้ง เริ่มจากการบดปลาหมึกด้วยมือหลายๆครั้งเพื่อทำให้นุ่ม ปลาหมึกบางราวกับกระดาษ หั่นปลาหมึกเป็นชิ้นแล้วย่างบนเตาถ่านเล็กๆและเสิร์ฟพร้อมน้ำจิ้มรสจัด และนี่คืออาหารข้างทางทั่วไป เป็นอาหารว่างที่ทานเพลินขณะเดินไปตามท้องถนน

การผสมผสานทางสถาปัตยกรรมในลุ่มแม่น้ำลัวร์

การผสมผสานทางสถาปัตยกรรมในลุ่มแม่น้ำลัวร์
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Nicolas IORDACHE นักเรียนเกรด 12 ห้อง A)

ปราสาทที่ตั้งอยู่แถบลุ่มแม่น้ำลัวร์ ส่วนใหญ่มีลักษณะเฉพาะทางสถาปัตยกรรมร่วมกันอย่างหนึ่ง คือ สร้างขึ้นหรือมีการบูรณะครั้งใหญ่ในช่วงศตวรรษที่ 15 และ 16 ซึ่งเป็นช่วงเวลาเดียวกับที่ราชสำนักของกษัตริย์ฝรั่งเศสเริ่มก่อตั้งขึ้นในภูมิภาคหรือบริเวณโดยรอบ
เราจะสังเกตเห็นว่า ปราสาททั้งหมดมีสีอ่อน เนื่องมาจากการใช้หินปูนในการก่อสร้าง ทำให้ตัวปราสาททั้งหมดดูสว่างและตัดกับสีทึบของหลังคาที่ทำมาจากหินชนวน
ปราสาท Château d’Ussé เป็นแรงบันดาลใจให้ ชารลส์ แปร์โรต์ (Charles Perrault) เขียนนิทานเรื่องเจ้าหญิงนิทรา ปราสาท Château de Chambord มีความเกี่ยวข้องกับรัชสมัยของ พระเจ้าฟร็องซัวที่ 1 เนื่องจากเป็นปราสาทที่ใหญ่ที่สุดในบรรดาปราสาทกว่า 3,000 แห่งริมแม่น้ำลัวร์ ปราสาท Château de Chenonceau มีชื่อเรียกอีกอย่างว่า "ปราสาทสุภาพสตรี" เพราะสร้างและได้รับการบูรณะโดยสุภาพสตรีหลายท่านในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน ซึ่งมีส่วนส่งเสริมทะนุบำรุงและอนุรักษ์ปราสาทแห่งนี้ สุดท้าย จากปราสาท Château de Nozet สามารถมองเห็นไร่องุ่นที่ผลิตไวน์โดยใช้องุ่นขาวที่มีชื่อเสียงของฝรั่งเศส
ความสว่างของปราสาทเหล่านี้ทำให้เรานึกถึงวัดร่องขุ่น ในประเทศไทย ซึ่งเป็นวัดที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของจังหวัดเชียงราย หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าวัดสีขาว สร้างโดยอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ จิตรกรชื่อดัง สีขาวของวัดนี้ แสดงถึงความบริสุทธิ์ของพระพุทธศาสนา ตัวโบสถ์และงานประติมากรรมต่างๆ ล้วนฝังด้วยกระจกที่สะท้อนแสงระยิบระยับ เพื่อสื่อความหมายถึงการนำพาพุทธศาสนิกชนไปสู่นิพพาน วัดแห่งนี้ยังก่อสร้างไม่เสร็จสมบูรณ์ และมีลักษณะเฉพาะไม่เหมือนวัดอื่นที่สร้างตามธรรมเนียมดั้งเดิม โดยวัดนี้สร้างและตกแต่งเป็นแบบศิลปะร่วมสมัย

ประเทศฝรั่งเศส พื้นถิ่นดินแดนแห่งอาหารการกิน

ประเทศฝรั่งเศส พื้นถิ่นดินแดนแห่งอาหารการกิน

เมื่อครั้งเจ้าพระยาโกษาธิบดี หรือ โกษาปาน เดินทางมาเทียบท่าเรือขึ้นบกที่เมืองแบรสต์ ได้เดินทางข้ามฟากตะวันตกของประเทศฝรั่งเศสเพื่อไปยังพระราชวังแวร์ซาย ซึ่งเป็นโอกาสที่ได้พบกับทัศนียภาพบางส่วนที่แสดงให้เห็นถึงความร่ำรวยและความหลากหลายของดินแดนที่ได้ชื่อว่าเป็นเมืองหลวง เช่นเดียวกับในประเทศไทยซึ่งมีความหลากหลายทางธรรมชาติและของเขตแดนซึ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวได้มากที่สุดในโลก ประเทศฝรั่งเศสมีภูมิประเทศทางธรรมชาติขนาดใหญ่หลายแห่งแถบชายทะเล ตั้งแต่ฝั่งทะเลเหนือไปจนถึงทะเลเมดิเตอร์เรเนียนผ่านมหาสมุทรแอตแลนติก หากพูดถึงวิวทิวเขาที่ฝรั่งเศสก็งดงามไม่แพ้กัน เพราะมียอดเขาถึง 24 แห่งในเทือกเขาแอลป์ ที่มีความสูงเหนือระดับน้ำทะเล 4,000 เมตร ในขณะที่เทือกเขาพีเรนีส มียอดเขาสูงกว่า 3,000 เมตร ที่ราบสูงตอนกลางชื่อว่า มัสซิฟ ซองตรัล ครอบคลุมภูเขาไฟไม่น้อยกว่า 80 แห่งในแคว้นโอแวร์ญ เป็นเรื่องดีที่ภูเขาไฟนี้ยังคงหลับใหล! ป่าไม้ในประเทศฝรั่งเศสเป็นแหล่งรวมพืชพรรณและสัตว์นานาชนิด แสดงให้เห็นถึงความหลากหลายทางชีวภาพของยุโรป ภูมิทัศน์ชนบทและมุมเกษตรกรรมยังคงหาดูได้ในแถบภูมิประเทศของป่าไม้และทุ่งหญ้าแบบผสมผสาน (Norman bocage) หรือไร่องุ่น ซึ่งพบได้ในหลายภูมิภาค และทุ่งลาเวนเดอร์ที่โพรวองซ์ซึ่งจะมีเฉพาะในฝรั่งเศสเท่านั้น หากกล่าวถึงมรดกของเมืองและทางวัฒนธรรม ในภาพนี้มีตัวอย่างจุดเด่นของเมือง อาทิ สวนแบบฝรั่งเศสและหมู่บ้านชนบทซึ่งก็มีความโดเด่นไม่แพ้กัน ต้นกำเนิดของศาสตร์การทำอาหารฝรั่งเศสมักอยู่คู่กับภูมิประเทศของแต่ละพื้นที่ ดังนั้นอาหารจานพิเศษบางอย่างจึงปรากฏบนแผนที่ประเทศฝรั่งเศส คุณรู้จักอาหารเหล่านี้บ้างหรือไม่?

ป้ายสถานีรถไฟฟ้า

ป้ายสถานีรถไฟฟ้า

รถไฟใต้ดินสายแรกระหว่างสถานี ปอร์ต-เดอ-แวงแซ็นส์ (Porte-de-Vincennes) – ปอร์ต มัยโย (Porte Maillot)เปิดให้บริการแก่สาธารณชนเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2443 โดยให้บริการสำหรับกิจกรรมโอลิมปิกฤดูร้อนปี พ.ศ. 2443 ที่ บัวส์ เดอ แวงแซ็นส์ (Bois de Vincennes) สถาปัตยกรรมที่มีหลังคาคลุมเปิดโล่งด้านข้างที่อยู่บนทางเดินสาธารณะ คือป้ายทางเข้ารถไฟใต้ดินที่ได้รับการออกแบบโดย Hector Guimard สถาปนิกชั้นแนวหน้าของวงการศิลปะแบบอาร์ตนูโวในขณะนั้น โครงเหล็กหล่อเหล่านี้โดดเด่นจากการตกแต่งด้วยแผ่นกระจกเป็นลายพืชพรรณ ตั้งแต่นั้นมาสถาปัตยกรรมนี้ก็ได้กลายเป็นสัญลักษณ์ป้ายสถานีรถไฟใต้ดินอีกหลายแห่ง รวมถึงโครงรูปนกฮูก ผลงานทัศนศิลป์ของ Jean-Michel Othoniel ที่สร้างจากอะลูมิเนียมทรงกลมและแก้วมูราโน่ ผลงานชิ้นนี้ตั้งอยู่ที่ Place Colette ตรงข้ามโรงละคร Comédie Française ที่สถานี Palais Royal-Musée du Louvre สำหรับประเทศไทย ป้ายทางเข้าสถานีรถไฟฟ้าบีทีเอสและรถไฟใต้ดินก็มีการออกแบบเฉพาะที่จดจำได้ง่าย

ห้องกระจกแห่งพระราชวังแวร์ซายส์ : ภาพสะท้อนประวัติศาสตร์ทางการทูตไทย-ฝรั่งเศส

ห้องกระจกแห่งพระราชวังแวร์ซายส์ : ภาพสะท้อนประวัติศาสตร์ทางการทูตไทย-ฝรั่งเศส
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Kita KLONGWATHANAKITH, นักเรียนเกรด 12 ห้อง B)

ณ ท้องพระโรงพระราชวังแวร์ซายส์แห่งราชสำนัก “กษัตริย์สุริยเทพ” สมบัติทุกชิ้นล้วนแต่ดูงดงามตระการตา แต่เท่านั้นยังไม่พอ เมื่อวันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2429 การมาเยือนพระราชวังของคณะราชทูตสยามได้เพิ่มเสน่ห์ให้พระราชวังอีกหลายเท่าตัว โดยคณะทูตได้อันเชิญพระราชสาสน์สีทองของสมเด็จพระนารายณ์มหาราชขึ้น มณฑป และนำไปตั้งที่ปลายพระราชบัลลังก์ เพื่อถวายแก่พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ความยิ่งใหญ่ของเหตุการณ์ประวัติศาสตร์นี้สามารถประเมินได้จากรายการเครื่องราชบรรณาการที่สยามนำมาถวายแก่ฝรั่งเศส อาทิเช่น เครื่องสังคโลก เครื่องหยก เครื่องเคลือบ ผ้าไหม เป็นต้น ซึ่งสร้างความประทับพระราชหฤทัยแก่พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 และพระบรมวงศานุวงศ์เป็นอย่างมาก การถวายบังคมต่อหน้าพระพักตร์แทนการทักทายแบบตะวันตก สร้างความประหลาดใจให้เหล่าขุนนางนับ 1,500 คนที่เข้าร่วมพิธี ผ้าทอมือลายสี่เหลี่ยมสีน้ำเงินสลับขาวได้กลายเป็นที่แพร่หลายอย่างรวดเร็วในหมู่ขุนนางฝรั่งเศส ทางด้าน “กษัตริย์สุริยเทพ” แห่งฝรั่งเศส ทรงสร้างความประทับใจโดยการเสด็จออกรับคณะราชทูต ณ ห้องกระจกแห่งพระราชวังแวร์ซายส์ ซึ่งได้รับการออกแบบมาอย่างพิถีพิถัน ห้องโถงนี้มีความยาว 73 เมตร ประกอบด้วยซุ้มประตู 17 ซุ้ม โดยแต่ละซุ้มประดับกระจกเงา 21 บาน รวมทั้งสิ้น 357 บาน กระจกเงาซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งการขยายพระราชอำนาจของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ในเวลาต่อมา สมเด็จพระนารายณ์มหาราชทรงมอบหมายให้เหล่าขุนนางสั่งกระจกหลายพันบานเพื่อนำมาประดับพระบรมมหาราชวังในกรุงศรีอยุธยา และลพบุรี และบางส่วนใช้ประดับผนังพระที่นั่งดุสิตสวรรค์ธัญญมหาปราสาท จังหวัดลพบุรี ก่อนย้ายไปยังเจดีย์หลักที่วัดพระพุทธบาท

จากแวร์ซายส์ถึงกรุงเทพฯ : พระราชวังในจินตนาการ

จากแวร์ซายส์ถึงกรุงเทพฯ : พระราชวังในจินตนาการ
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Jintrakarn KOSHPASHARIN, นักเรียนเกรด 12 ห้อง B)

ประเทศฝรั่งเศสและประเทศไทยมีวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน แต่สามารถนำมารวมเข้าด้วยกันได้ ดังที่ปรากฏในภาพเขียน พระบรมมหาราชวัง (ด้านซ้าย) รวมกับพระราชวังแวร์ซายส์ ในส่วนที่สร้างในสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 13 (ด้านขวา) เมื่อนำทั้งสองภาพมารวมเป็นอาคารเดียวกัน จะเห็นว่าพระราชวังทั้งสองไม่ได้สร้างขึ้นตามหลักสถาปัตยกรรมเดียวกันแต่มีสัดส่วนใกล้เคียงกัน พระราชวังแวร์ซายส์ที่ตั้งอยู่ใกล้กับกรุงปารีส แต่เดิมเคยเป็นที่ประทับในช่วงล่าสัตว์ของกษัตริย์ฝรั่งเศส ในรัชสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 13 ทรงมีรับสั่งให้สร้างศาลารูปตัวยูที่ทำจากอิฐและหิน ซึ่งปัจจุบันล้อมรอบด้วยลานหินอ่อน ส่วนพระราชวังเก่าของกรุงเทพฯ สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2325 และสำหรับพระบรมมหาราชวังที่ปรากฏในภาพวาด ซึ่งสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2420 นั้น ได้ผ่านการบูรณะมาอย่างนับไม่ถ้วนตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา ลายจิตรกรรมฝาผนังในท้องพระโรง เป็นภาพประวัติศาสตร์สำคัญที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างประเทศสยามกับนานาชาติที่มีมาช้านาน ดังภาพวาดที่ปรากฏบนผนังด้านทิศตะวันออกที่ชื่อ "พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ให้การต้อนรับคณะราชทูตในสมเด็จพระนารายณ์มหาราชแห่งกรุงศรีอยุธยา ณ ท้องพระโรงห้องกระจกแห่งพระราชวังแวร์ซายส์"
กรอบที่ล้อมรอบภาพเขียนนี้แสดงให้เห็นถึงเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ ของคณะราชทูตสยามที่เดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาขึ้นฝั่งที่ท่าเรือเมืองแบรสต์ เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ. 2229 การเจริญสัมพันธไมตรีครั้งนี้สร้างความประทับใจให้กับชาวเมืองแบรสต์ จนมีการเปลี่ยนชื่อถนนสายหลักว่า "รู เดอ สยาม" หรือ "ถนนแห่งสยาม" ซึ่งเป็นถนนที่ในปัจจุบันมีรูปปั้นเจ้าพระยาโกษา ปาน ตั้งตระหง่านอยู่ สร้างโดย คุณวัชระ ประยูรคำ ประติมากรชื่อดัง และบริจาคให้เมืองแบรสต์ในปี พ.ศ. 2563 โดยมอบผ่านทางสมาคมครูภาษาฝรั่งเศสแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์สมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี สำหรับคุณที่กำลังชมภาพนี้อยู่ อย่าลืมว่าทางเข้าตัวอาคารฝ่ายกงสุลของสถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศส ที่ตั้งอยู่ในซอย เจริญกรุง 36 ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "รู เดอ แบรสต์" หรือ "ถนนแห่งเมืองแบรสต์" แล้ว เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ทำเนียบเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสใน พ.ศ. 2565

ทำเนียบเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสใน พ.ศ. 2565
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Erika BOSREDON นักเรียนเกรด 10 ห้อง B)

สถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศส ซึ่งเป็นหนึ่งในคณะทูตชุดแรกในประเทศไทย ก่อตั้งขึ้นในคราวแรกเป็นสถานกงสุล ภายหลังการลงนามในสนธิสัญญามิตรภาพและการค้าระหว่างสยามกับฝรั่งเศส พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4) พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ใช้อาคารโรงภาษีเก่าริมแม่น้ำเจ้าพระยาก่อตั้งสถานกงสุลเป็นการชั่วคราว ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯพระราชทาน ตัวอาคารพร้อมกับที่ดินให้แก่ประเทศฝรั่งเศสเป็นการถาวร อาคารที่ปัจจุบันได้กลายเป็นทำเนียบทูตฝรั่งเศส ได้รับการซ่อมแซมหลายครั้ง: มีการต่อเติมระเบียงและเฉลียงเพิ่มเติม ในช่วงกลางศตวรรษที่ 20 ได้มีการตั้งคำถามถึงการย้ายที่ทำการสถานทูต โดยการขายที่ดินแล้วย้ายออกไปตั้งที่ใหม่ทางตะวันออกเหมือนกับสถานทูตหลายแห่งในสมัยนั้น ตรงบริเวณสาทรและวิทยุ หรือแม้กระทั่งที่ดินผืนใหญ่แถวเพลินจิตที่ฝรั่งเศสได้ครอบครอง หรือจะรื้อถอนอาคารเก่าหลังนี้แล้วสร้างใหม่ให้มีความทันสมัยมากขึ้น ดังที่นักเขียนปอล โมร็องด์ (Paul Morand) ได้เขียนไว้ว่ามีอัครราชทูตหลายท่านคัดค้านแนวคิดการย้ายนี้ ต่อมาในปี พ.ศ. 2473 อัครราชทูต ชาร์ลส์ อาร์แซ็น อ็องรี (Charles Arsène Henry) และชุมชนชาวฝรั่งเศสในขณะนั้นได้จัดทำประชามติกันขึ้น เพื่อตัดสินใจอย่างเด็ดขาดเกี่ยวกับการย้ายครั้งนี้ ซึ่งมีมติเป็นเอกฉันท์ปฏิเสธไม่ให้ย้ายจากชาวฝรั่งเศสในประเทศไทยที่มีความผูกพันกับสถานที่แห่งนี้ ภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 อาคารซึ่งไม่ได้รับการบำรุงรักษามาหลายปี อยู่ในสภาพทรุดโทรมจนต้องจัดให้มีการซ่อมแซมฟื้นฟูในปี พ.ศ. 2490 และต่อมาในปี พ.ศ. 2495 ขณะเดียวกันในปี พ.ศ. 2492 สถานกงสุลแห่งนี้ได้รับการยกระดับขึ้นเป็นสถานเอกอัครราชทูต การปรับปรุงสถานทูตครั้งล่าสุดมีเมื่อขึ้นระหว่างปี พ.ศ. 2543 ถึง 2545 ภาพวาดที่แสดงบนประตูทางเข้าหลักของทำเนียบเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสในปัจจุบัน แสดงให้เห็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการการบำรุงรักษาสวน สถานที่ทางประวัติศาสตร์แห่งนี้แตกต่างกับอาคารใหม่ด้านหน้า ที่เป็นลักษณะของสถาปัตยกรรมร่วมสมัย ซึ่งเป็นที่ตั้งสำนักงานของสถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศส โดยสร้างเสร็จในปี 2558 ทำเนียบเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสเปิดให้ประชาชนทั่วไปเข้าชมทุกปีในเดือนกันยายนเนื่องในวันมรดกยุโรป

การลงนามสนธิสัญญาสยาม-ฝรั่งเศส

การลงนามสนธิสัญญาสยาม-ฝรั่งเศส
(เรียบเรียงข้อมูลโดย Jintrakarn KOSHPASHARIN นักเรียนเกรด 10 ห้อง B)

ปฏิทินภาพพิมพ์ประจำปี พ.ศ. 2230 ที่ได้บันทึกเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์ของปีก่อนหน้า ถึงการสานสัมพันธไมตรีระหว่างฝรั่งเศสและสมเด็จพระนารายณ์มหาราช กษัตริย์แห่งสยาม ซึ่งเป็นชื่อเดิมของประเทศไทย ภายหลังการเริ่มต้นเจริญสัมพันธไมตรีเมื่อปี พ.ศ. 2216 ในภาพกษัตริย์ "สุริยเทพ" หรือพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ยื่นพระหัตถ์ไปรับสาสน์จากเจ้าพระยาโกษา ปาน เอกอัครราชทูตแห่งกรุงสยาม ในช่วงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์นี้ ประเทศฝรั่งเศสต้องการขยายอิทธิพลมาทางแถบทวีปเอเชีย ในขณะเดียวกันประเทศไทยกำลังมองหาพันธมิตรที่แข็งแกร่งในทวีปยุโรป บุคลิกและการแต่งกายของเจ้าพระยาโกษา ปาน ได้สร้างความประทับใจให้แก่ชาวฝรั่งเศสเป็นอย่างมาก ท่านสวมหมวกทรงแหลมที่เรียกว่า "ลอมพอก" ซึ่งเป็นหมวกที่ทำมาจากไม่ไผ่ มีผ้าสีขาวพันรอบ ตกแต่งด้วยเงินและดอกไม้สีทองมีอัญมณีประดับอยู่ตรงกลาง การเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศฝรั่งเศสและสยาม ประกอบกับการเดินทางไปเยือนประเทศฝรั่งเศสของคณะราชทูตไทยในครั้งต่อมา ถือเป็นหน้าประวัติศาสตร์อันสำคัญยิ่งทางด้านความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศ

ดินแดนโพ้นทะเลและความหลากหลายทางชีวภาพ

ดินแดนโพ้นทะเลและความหลากหลายทางชีวภาพ

ฝรั่งเศสมีพื้นที่ทางทะเลใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ประกอบด้วย 2 ส่วน คือแผ่นดินใหญ่และดินแดนโพ้นทะเล ซึ่งมีอยู่ทุกมหาสมุทรยกเว้นบริเวณแถบอาร์กติก และมีความมั่งคั่งเช่นเดียวกับประเทศไทยในแง่ของความหลากหลายทางชีวภาพที่ฝรั่งเศสพยายามปกป้อง โดย 10% ของสายพันธุ์หายากมีอยู่ในประเทศฝรั่งเศส
บนฝรั่งเศสแผ่นดินใหญ่มีนกหลากหลายชนิด เช่น นกกระเต็น หรือ ไก่ฟ้า ผีเสื้อหลากหลายสายพันธ์ เช่น พันธุ์อเล็กซานอร์ หรือแม่กระทั่งพันธุ์พืช เช่น คอร์นฟลาวเวอร์ ซึ่งเป็นดอกไม้ขึ้นตามท้องทุ่งที่กลายเป็นสัญลักษณ์ของความทรงจำและความสามัคคี แต่ยังรวมถึงดอกราชพฤกษ์ ซึ่งพบได้ในทางตอนใต้ของฝรั่งเศสที่นำมาใช้ในการทำน้ำหอม และเป็นดอกไม้ประจำชาติของประเทศไทยอีกด้วย ในทางกลับกันคุณต้องรู้สึกโชคดีมากที่ได้เห็นแพะป่าบนเทือกเขาแอลป์ หมาป่าสีเทา หมีสีน้ำตาล หรือลิงซ์สเปน (แมวป่าชนิดหนึ่ง) ส่วนด้านซ้ายของภาพแสดงความหลากหลายทางชีวภาพของดินแดนโพ้นทะเลในแถบอเมริกาและแคริบเบียน นกเช่น นกเค้าแมวหิมะ เพนกวินจักรพรรดิ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเช่น คิงคาจู สัตว์เลื้อยคลานเช่นอีกัวน่า สัตว์ทะเลเช่น แมงกะพรุนหรือฉลามวาฬ ส่วนตรงกลางและด้านขวาของภาพแสดงความหลากหลายทางชีวภาพของดินแดนทางใต้และแอนตาร์กติกของฝรั่งเศสและดินแดนของมหาสมุทรอินเดีย แปซิฟิก และโอเชียเนีย มี « จุดเสี่ยง » ของความหลากหลายทางชีวภาพโลกหลายแห่ง ภูมิภาคที่มีความหลากหลายทางสายพันธุ์ที่กำลังเผชิญกับการสูญพันธุ์ เช่น แนวปะการัง เป็นต้น ทั้งนี้หากจำนวนประชากรวาฬหลังค่อมเพิ่มขึ้นในปัจจุบัน เนื่องจากได้รับการคุ้มครองห้ามล่าในการประมงเชิงพาณิชย์ สายพันธุ์สัตว์ทะเลอื่นๆ เช่น เต่าทะเลที่พบในประเทศไทยและในดินแดนโพ้นทะเลของฝรั่งเศสกำลังตกเป็นเหยื่อของมลพิษ การรุกล้ำ และการติดร่างแหโดยบังเอิญจากอุปกรณ์ตกปลา
ในภาพมีสัตว์ที่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศไทยแอบซ่อนอยู่: คุณอาจจะสังเกตเห็นช้างเอเชียและเสือ แต่คุณสังเกตเห็นนกเงือกและปลากัดได้หรือไม่ ?

ประเทศฝรั่งเศสบนฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา

ประเทศฝรั่งเศสบนฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา
(เขียนโดย Erika BOSREDON – นักเรียนเกรด 10 ห้อง B)

เจ้าพระยา คือตำแหน่งบรรดาศักดิ์ของขุนนางที่สูงที่สุดในประเทศไทย และเจ้าพระยา ก็ยังเป็นชื่อของแม่น้ำสายหลักที่ไหลผ่านกรุงเทพมหานครด้วย ซึ่งเป็นเส้นทางคมนาคมและการค้าที่สำคัญของประเทศ ในภาพเราจึงเห็นเรือกำปั่นของชาวฝรั่งเศสลำหนึ่งกำลังแล่นอยู่บนแม่น้ำ
มีการสร้างอาคารที่มีลักษณะแบบยุโรปเป็นจำนวนมากบริเวณริมฝั่งของแม่น้ำสายนี้ โดยเฉพาะในเขตบางรัก ผู้แทนทางการทูตจากประเทศฝรั่งเศส ซึ่งเป็นหนึ่งในคณะทูตชุดแรกๆ ได้มาตั้งสถานกงสุลในปี พ.ศ. 2400 หลังจากการลงนามในสนธิสัญญาความร่วมมือและการค้าระหว่างฝรั่งเศสและไทย
พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงมีพระบรมราชานุญาตให้นักการทูตฝรั่งเศสได้อาศัยในที่ดินแปลงหนึ่ง ในปี พ.ศ. 2400 ต่อมา พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระราชทานที่ดินแปลงนี้ให้แก่คณะทูตฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2418
ได้มีการปรับปรุงตัวอาคารทำเนียบทูตหลายครั้ง มีการเพิ่มเติมส่วนที่เป็นซุ้มทางเข้าและเฉลียง สถานที่ทางประวัติศาสตร์แห่งนี้ มีลักษณะการออกแบบที่แตกต่างไปจากอาคารสำนักงานแห่งใหม่ของสถานทูตซึ่งสร้างเสร็จในปี พ.ศ. 2558
ทำเนียบทูตฝรั่งเศส จะเปิดให้ประชาชนทั่วไปเข้าชมทุกปี ในวันแห่งการอนุรักษ์มรดกของยุโรป ในช่วงเดือนกันยายน

จากวัดอรุณถึงหอไอเฟล

จากวัดอรุณถึงหอไอเฟล
(เรียบเรียงข้อมูลบางส่วนโดยนาย Chatbhuri CHALERMNON นักเรียนเกรด 12 ห้อง A)

เมื่อเราพูดถึงสถานที่อันเป็นสัญลักษณ์ของกรุงปารีส เรามักจะนึกถึงหอไอเฟล หอคอยโครงสร้างเหล็กชิ้นนี้สร้างขึ้นเพื่อใช้เป็นสัญลักษณ์ของงานแสดงสินค้าโลกในปี พ.ศ. 2432 โดยในทีแรกไม่มีใครคาดคิดว่าสิ่งก่อสร้างชิ้นนี้จะตั้งอยู่ยาวนานข้ามศตวรรษ เมื่อกล่าวถึงสัญลักษณ์ของกรุงเทพฯ คนส่วนมากก็มักจะนึกถึงวัดอรุณ หรือวัดแจ้ง จากภาพนี้จะเห็นว่าสิ่งก่อสร้างทั้งสองสิ่งนี้ถูกรวมเข้าไว้ด้วยกันหน้าลานน้ำพุทรอกาเดโร น้ำในสระเชื่อมโยงและสะท้อนให้เห็นถึงเงาประติมากรรมที่มีชื่อเสียงของกรุงเทพฯ และกรุงปารีส ภาพดังกล่าวให้ความรู้สึกราวกับว่าเวลาได้หยุดหมุนลงและผลงานทั้งสองชิ้นนี้จะหยัดยืนเป็นสัญลักษณ์ของทั้งสองประเทศไปชั่วนิรันดร์ ทางด้านขวามือมีรูปปั้นกินรีจากวัดพระแก้วซึ่งเป็นเครื่องหมายแห่งวงการนาฏกรรมไทย ความงดงามและความสำเร็จ นอกจากนี้ รูปปั้นกินรีขนาดเล็กยังได้รับการนำมาประดับเป็นถ้วยรางวัลของเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติกรุงเทพอีกด้วย ส่วนทางด้านซ้ายมือนั้น เราสามารถชื่นชมความงามของประติมากรรมอันเป็นตัวแทนของความลุ่มลึกในห้วงอารมณ์และเป็นสิ่งเชื่อมโยงระหว่างมนุษย์กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ รูปปั้น"คนครุ่นคิด" (Penseur) ของโรแด็ง แสดงให้เห็นถึงภาพของชายผู้กำลังใคร่ครวญ ส่วนรูปปั้น”เทวดายิ้ม” (L’Ange au sourire) ซึ่งเป็นรูปปั้นที่ตั้งอยู่หน้ามหาวิหารแร็งส์ ประเทศฝรั่งเศส นั้น เผยให้เห็นถึงความดีอันสูงส่งภายใต้รอยยิ้มที่อบอุ่น และรูปปั้น”หญิงวิงวอน” (L’Implorante) ของศิลปินชื่อกามีย์ กลอแดล นั้นก็สื่อถึงความทุกข์ทรมานที่เกิดจากความรักอันแรงกล้า

กองทัพสยาม ณ ประตูชัยฝรั่งเศส

กองทัพสยาม ณ ประตูชัยฝรั่งเศส

ประตูชัยเป็นหนึ่งในอนุสรณ์สถานที่เป็นสัญลักษณ์ของปารีส แม้ว่าประตูชัยนี้จะไม่ใช่อนุสรณ์สถานแห่งเดียวที่ชาวโรมันประดิษฐ์ขึ้นและมีการสร้างประตูชัยขึ้นในหลายเมืองในยุโรป มุงมองในที่นี้มีความสำคัญ การเดินสวนสนามในวันที่ 14 กรกฎาคม ที่เริ่มจากประตูชัยและไปสิ้นสุดที่จัตุรัสคองคอร์ด นั้นเป็นช่วงเวลาแห่งการแสดงความสามัคคีและแสดงแสนยานุภาพของประเทศฝรั่งเศสและความให้เกียรติต่อชาติพันธมิตรที่จัดขึ้นทุกปี ภาพวาดนี้มองย้อนกลับไปในเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของประเทศไทยในเวทีระหว่างประเทศ เริ่มแรกสยามแสดงตัวเป็นกลาง ต่อมาในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2460 สยามได้เข้าข้างฝ่ายสัมพันธมิตร และในช่วงปลายฤดูร้อนปี พ.ศ. 2561 กษัตริย์แห่งสยามได้ตัดสินใจส่งทหาร 1,300 นายออกไปสู้รบในยุโรปซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน สยามเป็นประเทศคู่สงครามเพียงประเทศเดียวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่ได้ลงนามในสนธิสัญญาแวร์ซายส์ กองทหารสยามจึงมีโอกาสสวนสนามใต้ประตูชัยในวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2462 ในภาพวาดนี้ ได้มีการเพิ่มองค์ประกอบร่วมสมัยบางอย่างลงไป เช่น ปาทรุย เดอ ฟร็องซ์ (Patrouille de France - กายกรรมทางอากาศโดยการใช้เครื่องบินรบปล่อยไอพ่นเป็นสีธงชาติฝรั่งเศส) และผลงานศิลปะหมุนเวียนของ 2 ศิลปินคู่สามีภรรยา Christo และ Jeanne-Claude ที่ให้ทีมงานได้ห่อหุ้มประตูชัยเมื่อปี 2564

จากเอเทรอตาต์ (Etretat) ถึงพังงา : จินตภาพบนชายฝั่ง

จากเอเทรอตาต์ (Etretat) ถึงพังงา : จินตภาพบนชายฝั่ง
(เรียบเรียงข้อมูลบางส่วนโดยนาย Pho SIRIMANUWAT นักเรียนเกรด 10 ห้อง C)

นี่คือทัศนียภาพชายฝั่งทะเลที่ทุกคนคุ้นเคยในมุมมองอันแตกต่าง มีการรวมภาพภูมิประเทศซึ่งตั้งอยู่ห่างไกลกันคนละทวีปทว่ามีสิ่งคล้ายคลึงกันโดยเฉพาะในแง่มุมอันเป็นสถานที่ซึ่งเป็นที่รู้จักสำหรับนักท่องเที่ยวและผู้สร้างภาพยนตร์ ภาพแรกพาเราเดินทางไปยังเมืองเอเทรอตาต์ซึ่งตั้งอยู่ใกล้บริเวณช่องแคบอังกฤษทางตอนเหนือของประเทศฝรั่งเศส บนชายฝั่งอัลบาตร์ (Albâtre) ผู้คนรู้จักหน้าผาและหาดกรวดสีเทาอันเป็นสัญลักษณ์ของที่นี่เป็นอย่างดี เช่นเดียวกับที่รู้จักหน้าผารูปซุ้มโค้งสีขาวขนาดใหญ่ทั้งสามแห่งในบริเวณนี้ ปอร์ต ดาวาล (Porte d’Aval) คือหน้าผาที่ปรากฏให้เห็นในภาพ เป็นฉากหนึ่งของนิยายเรื่องอาร์แซน ลูแป็ง (Arsène Lupin) ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับสุภาพบุรุษนักย่องเบาอันเป็นผลงานของนักเขียนชื่อโมริส เลอบลองก์ (Maurice Leblanc) และเมื่อเร็วๆ นี้ก็ได้มีการนำไปดัดแปลงเป็นซีรีส์อันโด่งดังซึ่งนำแสดงโดยโอมาร์ ซี (Omar Sy) ภาพที่สองพาเราเดินทางต่อไปยังชายฝั่งตะวันตกของประเทศไทย บริเวณอ่าวพังงา ฝั่งทะเลอันดามัน เขาพิงกันเป็นภูเขาสองลูกที่แนบยึดติดกันบนเกาะและมีชื่อเสียงโด่งดังเพราะปรากฏอยู่ในตอนหนึ่งของภาพยนตร์เรื่องเจมส์ บอนด์ (James Bond) อีกเกาะหนึ่งที่เห็นซึ่งมีรูปร่างคล้ายตะปูนั้นมีชื่อว่าเกาะตะปู ทุกวันนี้เราสามารถนั่งเรือเดินทางไปใกล้ๆ เกาะเจมส์บอนด์ได้ แต่มิอาจเข้าใกล้เกาะตะปู ทั้งนี้เพื่อชะลอการสึกกร่อนของหินปูนอันมีสาเหตุจากคลื่นที่เกิดขึ้นขณะเทียบเรือ ภาพที่สามพาเราไปยังทะเลกระบี่และเกาะที่เต็มไปด้วยภูเขาหินปูน ในบริเวณนี้มีเกาะปอดะนอกซึ่งมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก เพราะมีรูปร่างเหมือนไก่ จึงได้รับการขนานนามอีกชื่อหนึ่งว่า เกาะไก่

สะพานข้ามประวัติศาสตร์

สะพานข้ามประวัติศาสตร์
(เรียบเรียงข้อมูลบางส่วนโดย Andy MONTIAS นักเรียนเกรด 8 ห้อง A)

ชาวฝรั่งเศสทุกคนต่างก็รู้จักเพลงสำหรับเด็กที่มีชื่อว่า "ใต้สะพานเมืองอาวิญง” (Sur le pont d’Avignon) สะพานปง ดู การ์ด (Pont du Gard) ซึ่งเป็นสะพานส่งน้ำที่สูงที่สุดในยุคโรมัน ตั้งอยู่ห่างจากเมืองอาวิญงราว 25 กิโลเมตร ส่วนสะพานปง เดอ ต็องการ์วิลล์ (Pont de Tancarville) นั้นเป็นสะพานแขวนข้ามปากแม่น้ำแซน และเป็นแรงบันดาลใจให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 ทรงมีพระราชดำริให้สร้างสะพานพระรามแปดขึ้น ซึ่งสะพานดังกล่าวนับเป็นสะพานขึงแห่งแรกที่สร้างขึ้นในประเทศไทย ความโดดเด่นของสะพานแห่งนี้คือการเป็นสะพานขึงแบบอสมมาตรโดยมีเสาสะพานหลักรูปตัววาย (Y) กลับด้านเพียงเสาเดียวบนฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา ส่วนสะพานวิอาดุก เดอ มิลโล (Viaduc de Millau) ในฝรั่งเศสซึ่งเริ่มเปิดใช้สองปีหลังจากสะพานพระรามแปด หรือในปี พ.ศ. 2547 นั้นนับเป็นสะพานแขวนเคเบิลที่สูงที่สุดในโลก โดยมีความสูงมากกว่าหอไอเฟลเสียด้วยซ้ำ สะพานเหล่านี้เป็นสิ่งเชื่อมโยงมิตรภาพระหว่างประเทศไทยและประเทศฝรั่งเศส ทั้งยังสะท้อนให้เห็นถึงนวัตกรรมทางเทคโนโลยีซึ่งถ่ายทอดมาเป็นผลงานชิ้นเอกของงานสาขาวิศวกรรมโยธา

คณะนักแสดงโขนกับงานศิลปะของบูแรน

คณะนักแสดงโขนกับงานศิลปะของบูแรน
(เรียบเรียงโดยนางสาว Hana SHODLADD นักเรียนเกรด 12 ห้อง C)

ปาเลส์ รัวยาล (Palais Royal) เป็นพระราชวังซึ่งถูกสร้างขึ้นใจกลางกรุงปารีสในปี พ.ศ. 2171 โดยพระคาร์ดินัล ริเชอลิเยอ (Richelieu) สถานที่แห่งนี้เป็นที่รู้จักโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกล่าวถึงลานกว้างด้านหน้าพระราชวัง ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานเฉลิมฉลองและเป็นพื้นที่ให้เหล่าศิลปินได้แสดงความสามารถ ในปี พ.ศ. 2529 ได้มีการต่อเติมเสาหินบริเวณด้านหน้าลานกว้างแห่งนี้ ซึ่งออกแบบโดยดาเนียล บูแรน (Daniel Buren) ศิลปินชาวฝรั่งเศส เสาหินอ่อนลายทางสีขาวสลับดำจำนวน 260 ต้น ได้รับการออกแบบให้ไม่มียอดสูง เพื่อให้ประชาชนได้ยืนด้านบน กระโดด เล่น กล่าวสุนทรพจน์ หรือทำท่าทางเลียนแบบรูปปั้นในสมัยโบราณ แต่ที่เห็นในภาพนี้กลับไม่ใช่ชาวปารีสหรือนักท่องเที่ยวที่กำลังยืนอยู่บนเสา แต่เป็นนักแสดงนาฏกรรมสวมหน้ากากอันมีชื่อเสียงของไทย หรือที่รู้จักกันในนามโขนนั่นเอง ศิลปะแขนงนี้ได้รวมองค์ประกอบทางดนตรี การขับร้อง วรรณกรรมไว้ด้วยกัน และผสมผสานเข้ากับท่วงท่าร่ายรำรวมถึงเครื่องแต่งกายที่มีความระยิบระยับแพรวพราว สิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจจากภาพนี้คือการผนวกวัฒนธรรมทั้งสองประเทศไว้ร่วมกันอย่างกลมกลืนผ่านศิลปะแบบดั้งเดิม ศิลปะร่วมสมัย และศิลปะคลาสสิก

ศิลปะไทยหลากหลายรูปแบบรอบพีระมิดลูฟวร์ (Louvre)

ศิลปะไทยหลากหลายรูปแบบรอบพีระมิดลูฟวร์ (Louvre)
(เรียบเรียงข้อมูลบางส่วนโดย Mina PRIEUR นักเรียนเกรด 9 ห้อง A)

พิพิธภัณฑ์ลูฟวร์ประกอบด้วยพีระมิดห้าหลังซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นพีระมิดกลับหัว เป็นผลงานการออกแบบของสถาปนิกชาวอเมริกันเชื้อสายจีนนามเป้ย อวี หมิง (Ieoh Ming Pei) ก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ในปีพ.ศ. 2532 ภาพนี้เป็นการนำเอาพีระมิดลูฟวร์สามหลังมาไว้ในภาพ มีศิลปินหลายท่านมาร่วมกัน “เล่น”กับสิ่งก่อสร้างที่ทำจากแก้วและโลหะชิ้นนี้ อาทิ JR ศิลปินสตรีทอาร์ตชาวฝรั่งเศสซึ่งได้ใช้ภาพหลายร้อยภาพมาแปลงโฉมพีระมิดให้เกิดเป็นภาพลวงตา ในปีพ.ศ. 2562 ส่วนพีระมิดสองหลังที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้านี้เป็นภาพตัดต่อผลงานของอาจารย์ถวัลย์ ดัชนี ศิลปินชื่อดังชาวไทย ผู้ชื่นชอบรูปทรงสามเหลี่ยมเป็นพิเศษเพราะเห็นว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งชีวิตและพระพุทธศาสนา ผลงานนี้ได้รับการออกแบบอย่างจงใจให้มีความหนักและมีองค์ประกอบทับซ้อนมากมายในภาพ เช่น ภาพร่างมนุษย์ในจินตนาการ สิ่งมีชีวิตรูปร่างแปลกประหลาด และภาพพระพุทธรูป นอกจากนี้ยังมีการใช้สีทองแต่งแต้มซึ่งชวนให้นึกถึงแผ่นทองคำเปลวที่ใช้ในพระคัมภีร์พระไตรปิฎก เพื่อเติมแง่มุมความศักดิ์สิทธิ์ลงไปในผลงาน

แฟชั่นโชว์ของดีไซเนอร์ชื่อดัง

แฟชั่นโชว์ของดีไซเนอร์ชื่อดัง
(เรียบเรียงข้อมูลบางส่วนโดยนาย Nicolas IORDACHE นักเรียนเกรด 12 ห้อง A)

หากมีคนถามว่า คุณจะคิดถึงอะไรเมื่อพูดถึงความเลิศหรูและแฟชั่นการแต่งกาย สิ่งแรกที่คงจะเข้ามาในความคิดของคุณคือแบรนด์แฟชั่นชั้นสูงของฝรั่งเศสตั้งแต่ช่วงต้นศตวรรษที่ 20 จนถึงปัจจุบัน ความเลิศหรูเป็นตัวแทนของความโดดเด่น งดงาม ซึ่งทำให้เกิดมูลค่าและความสุนทรีย์ ความหรูหราแบบฝรั่งเศสคือการรวมความสง่างามและความเป็นเลิศเข้าด้วยกันอย่างลงตัว และแต่งแต้มด้วยความเป็นเอกลักษณ์ แน่นอนว่าอิทธิพลของแฟชั่นชั้นสูงของฝรั่งเศสได้แผ่ขยายมาถึงประเทศไทย ดังจะเห็นได้จากในภาพ โดยเริ่มจากทางซ้ายมือ เราสามารถชื่นชมผลงานออกแบบชุดราตรีสีส้มของปิแอร์ บัลแมง (Pierre Balmain) ซึ่งทำขึ้นในปีพ.ศ. 2512 เพื่อเป็นฉลองพระองค์ของสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง (ปัจจุบันจัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑ์ผ้าในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ กรุงเทพฯ) งานปักบริเวณช่วงอกและแขนของชุดนี้ ซึ่งสร้างสรรค์โดยฟรองซัวส์ เลอซาฌ (François Lesage) ได้ส่งให้ชุดดูสวยแปลกตาและมีสีสัน ทั้งยังประดับด้วยเลื่อมและมุกอันระยิบระยับ ถ้าดูจากระยะไกลเราจะเห็นเป็นเหมือนกระจกสีซึ่งประกอบขึ้นจากแก้วชิ้นเล็กๆ หลากสีที่ได้รับการจัดเรียงให้เป็นภาพประดับ นักออกแบบเสื้อผ้าชั้นสูงชาวฝรั่งเศสได้ดูแลตัดเย็บฉลองพระองค์เป็นเวลานานถึง 22 ปี นอกจากนี้ ในภาพนี้ยังมีผลงานทรงออกแบบในสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าสิริวัณณวรี นารีรัตนราชกัญญา พระราชนัดดาในสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง ด้วย ผลงานของพระองค์ท่านได้สานต่อสายใยทางวัฒนธรรมระหว่างประเทศไทยและประเทศฝรั่งเศสในสาขาแฟชั่นและการออกแบบได้อย่างยอดเยี่ยม

สถานกงสุลฝรั่งเศส พ.ศ. 2437

สถานกงสุลฝรั่งเศส พ.ศ. 2437
(เรียบเรียงข้อมูลบางส่วนโดย Erika BOSREDON นักเรียนเกรด 10 ห้อง B)

สถานเอกอัครราชทูตฝรั่งเศสนับเป็นสถานทูตแห่งแรกๆ ที่เข้ามาตั้งในประเทศไทย โดยตั้งขึ้นหลังสถานทูตโปรตุเกส เดิมทีในปีพ.ศ. 2400 ได้รับการจัดตั้งเป็นสถานกงสุลก่อน ภายหลังจากที่มีการลงนามในสนธิสัญญาเจริญสัมพันธไมตรีและการค้าระหว่างประเทศฝรั่งเศสและประเทศสยาม พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 4) ได้พระราชทานที่ดินแบ่งสรรแปลงหนึ่งเพื่อให้ใช้เป็นที่ตั้งสำนักงานคณะทูตฝรั่งเศส ต่อมาในปีพ.ศ. 2418 พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 5) ได้พระราชทานที่ดินพร้อมทำเนียบให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่ประเทศฝรั่งเศส หลังจากนั้นตัวอาคารที่ปัจจุบันใช้เป็นทำเนียบเอกอัครราชทูตก็ได้รับการตกแต่งและต่อเติมในช่วงปีพ.ศ. 2418-2437 เพื่อปรับเปลี่ยนตัวอาคารหลังเล็กเรียบง่ายในสถาปัตยกรรมแบบมิชชันนารีให้เป็นอาคารที่โอ่อ่าขึ้นในสไตล์โคโลเนียล จากนั้นก็มีการต่อเติมครั้งใหญ่อีกครั้งในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 การขยับขยายนี้บ่งชี้ให้เห็นว่าประเทศสยามมีความสำคัญขึ้นเรื่อยๆ กับประเทศฝรั่งเศส หลังจากนั้นสถานกงสุลก็ได้รับการยกให้เป็นทำเนียบอัครราชทูตในปีพ.ศ. 2436 บริเวณระเบียงและชานถูกต่อเติมขึ้นมาภายหลังในรูปแบบการผสมผสานสถาปัตยกรรมแบบนีโอปัลลาดีโอและรายละเอียดในแบบสถาปัตยกรรมวิคตอเรียนหรือที่เรียกว่าลวดลาย “ขนมปังขิง” เข้าด้วยกัน ภาพพิมพ์ที่อยู่บนประตูทางเข้าทำเนียบเอกอัครราชทูตนี้จัดทำขึ้นมาจากภาพถ่ายในปีพ.ศ. 2437 โดยนายลูเซียง ฟูร์เนอโร (Lucien Fournereau) ที่ได้รับการตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ลิลลูสตราซิอง (L’Illustration) เมื่อปีพ.ศ. 2441 สถานที่อันทรงคุณค่าทางประวัติศาสตร์แห่งนี้มีความแตกต่างแต่ตั้งเคียงคู่กันได้อย่างลงตัวกับอาคารที่ทำการสถานเอกอัครราชทูตที่มีลักษณะร่วมสมัยซึ่งถูกสร้างแล้วเสร็จในปีพ.ศ. 2558 ทำเนียบเอกอัครราชทูตเปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าชมได้ในเดือนกันยายนของทุกปีเนื่องในวันมรดกยุโรป

มองยุโรปผ่านมรดกสถาปัตยกรรม

มองยุโรปผ่านมรดกสถาปัตยกรรม

นอกเหนือจากธงของสหภาพยุโรปที่มีพื้นหลังสีฟ้าพร้อมดาวสีทอง 12 ดวงแล้ว เราจะแสดงความเป็นสหภาพยุโรปในภาพภาพหนึ่งได้อย่างไรบ้าง สุดท้ายแล้วสิ่งที่เราเลือกจะนำเสนอในภาพนี้ก็คือความหลากหลายทว่ามีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของสหภาพยุโรปผ่านมรดกทางสถาปัตยกรรมอันรุ่มรวย มรดกทางสถาปัตยกรรมนี้คงอยู่มายาวนานข้ามศตวรรษและได้รับการนำเสนอในมุมมองใหม่อย่างต่อเนื่องอันเป็นผลมาจากการสร้างสรรค์ชิ้นงานร่วมสมัยมากมายซึ่งแสดงออกถึงภูมิทัศน์เมืองได้เป็นอย่างดี ภาพนี้ได้รวบรวมสิ่งก่อสร้างที่มีชื่อเสียงหรือไม่ก็เป็นสัญลักษณ์ของประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปเอาไว้ พร้อมทั้งสอดแทรกสถานที่สำคัญของประเทศไทยลงไปด้วย เราขอเชิญชวนให้ทุกท่านไปเยี่ยมชมสถานที่เหล่านี้เมื่อได้เดินทางไปเยือนทวีปยุโรป ทุกๆ 6 เดือนจะมีการหมุนเวียนให้ประเทศสมาชิกรับตำแหน่งประธานสหภาพยุโรป โดยในปีพ.ศ. 2565 นี้ ประเทศฝรั่งเศสจะทำหน้าที่ดังกล่าวและต่อด้วยสาธารณรัฐเช็ก ในภาพนี้มีอาคารที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของสหภาพยุโรป ณ กรุงบรัสเซลส์ รวมอยู่ด้วย คุณหาเจอหรือไม่

โครงการเฟรนช์เทค (French Tech)

โครงการเฟรนช์เทค (French Tech)

ประเทศฝรั่งเศสเป็นประเทศที่มีนักวิทยาศาสตร์และนักอุตสาหกรรมผู้มีชื่อเสียงโดดเด่นเป็นจำนวนมาก ยกตัวอย่างเช่นบุคคลที่ปรากฏอยู่ในภาพนี้ เราจะเริ่มกล่าวถึงโดยการให้เกียรติสุภาพสตรีก่อน มารี กูรี (Marie Curie) เป็นคนแรกที่ได้รับรางวัลโนเบลสองครั้งจากงานที่ได้ศึกษาค้นคว้าร่วมกับปิแอร์ กูรี (Pierre Curie) ผู้เป็นสามี ในสาขาฟิสิกส์และสาขาเคมี ต่อมาคือบุคคลที่เคยได้รับรางวัลโนเบลเช่นกัน นั่นก็คือ ฟรองซวส บาร์เร-ซินูสซี (Françoise Barré-Sinoussi) และลุค มงตาญนิเยร์ (Luc Montagnier) นักวิทยาศาสตร์ทั้งสองเป็นผู้ค้นพบเรโทรไวรัสซึ่งเป็นสาเหตุของโรคภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่องหรือโรคเอดส์ขึ้นเป็นครั้งแรก และสิ่งที่จะลืมไปไม่ได้ก็คือบทบาทสำคัญของปาสเตอร์ (Pasteur) ในการเป็นผู้คิดค้นวัคซีน ส่วนพี่น้องตระกูลลูมิแยร์ (Lumière) ผู้เป็นอัจฉริยะนักประดิษฐ์ ก็มีบทบาทโดดเด่นในประวัติศาสตร์ของการถ่ายภาพและวงการภาพยนตร์ ชื่อของพวกเขาเหล่านี้อยู่ในบัญชีรายชื่อบุคคลสำคัญที่สร้างชื่อให้ฝรั่งเศสกลายเป็นประเทศผู้บุกเบิกในเทคโนโลยีหลายสาขา ตั้งแต่รถไฟความเร็วสูงจนถึงเทคโนโลยีการบินและอวกาศ ซึ่งปัจจุบันมีบริษัทสัญชาติยุโรปอย่างแอร์บัส (Airbus) และอาริอาน (Ariane) เป็นผู้นำในด้านนี้ นอกจากนี้ ยังรวมถึงเทคโนโลยีการเกษตร การขนส่ง พลังงานหมุนเวียน หรือแม้แต่ปัญญาประดิษฐ์อีกด้วย พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ (Cité des Sciences et de l’Industrie) ณ กรุงปารีส และโรงภาพยนตร์โดมกระจกทรงกลม (la Géode) ที่เห็นในภาพนี้ได้สะท้อนเรื่องราวความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ทั้งส่วนบุคคลและส่วนรวมให้เป็นที่ประจักษ์ ความสำเร็จเหล่านี้เองที่สร้างให้เกิดระบบนิเวศของธุรกิจประเภทสตาร์ทอัพในปัจจุบันซึ่งเป็นที่รู้จักภายใต้เครื่องหมายรับรองเฟรนช์เทค (French Tech)
ประเทศไทยและประเทศฝรั่งเศสได้ดำเนินความร่วมมือระหว่างกันในหลายมิติโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี คุณรู้จักดาวเทียมธีออส 2 (THEOS 2) หนึ่งในตัวอย่างของความร่วมมือดังกล่าวหรือไม่ ปีพ.ศ 2566 ที่จะถึงนี้ ได้รับการคัดเลือกให้เป็นปีแห่งนวัตกรรมไทย-ฝรั่งเศส เตรียมตัวพบกับกิจกรรมที่จะจัดขึ้นได้เร็วๆ นี้